ANNA PAULOWNA - De hele jeugd van Paul Scheltis stond in het teken van alcohol en drugs. Op zijn veertiende begon hij ermee te experimenteren en van het een kwam het ander. Twaalf jaar lang was Paul verslaafd.
"Ik merkte dat ik mij meteen goed voelde als ik gebruikte", vertelt Paul in NH Reportage. "Ik was altijd heel onzeker en ging uit van wat ik niet kon. Door het gebruik van die middelen kon ik dingen vergeten en hoefde ik mij niet rot te voelen."
Paul brengt in die jaren meer tijd door in de coffeeshop dan op school. Hij gebruikt dagelijks, maar kan dit goed verborgen houden. Zelfs thuis ziet niemand het. "Je hebt wel wat in de gaten en je vermoedt van alles, maar je wilt er niet aan. Dat gebeurt ons niet, denk je", zegt Paul's moeder Jolanda.
Knop om
Twaalf jaar lang duurt het voordat bij Paul zelf de knop om gaat. Zijn moeder krijgt de diagnose borstkanker en moet knokken voor haar leven. "Ik merkte ook dat mijn familie steeds meer afstand van mij nam. Ik zag in dat ik gewoon dood zou gaan als ik zo doorging."Paul is nu 28 jaar oud en sinds twee jaar clean. Hij heeft zijn leven weer opgepakt. Een van zijn belangrijkste activiteiten is het geven van voorlichting aan jongeren. Paul vertelt zijn verhaal op bijeenkomsten van de jongerenorganisatie Link! "Al kan ik er maar eentje raken die ik daardoor van het verkeerde pad afhoud, dan geeft dat mij al voldoening."
Tweede kans
"Mijn ziekte heeft ons iets positiefs gebracht. We hebben allebei weer een kans gekregen", zegt Jolanda. "En ik heb mijn kind weer terug en daar ben ik heel blij om."Paul beseft dat zijn verslaving hem de rest van zijn leven zal achtervolgen. "De rem die normale mensen hebben ontwikkeld, heb ik niet. Ik kan nooit meer eens een keer een biertje drinken, omdat ik dan meteen weer doorsla. Ik zou nooit meer iets kunnen gebruiken, maar ik wil dat ook niet meer. Dus dat scheelt een hele hoop."