SCHAGEN - Onkruid bestaat niet als je het aan Jenny Stam uit Schagen vraagt. Al zo lang ze zich kan herinneren plukt ze bloemen, bladen en takjes die ze tegen komt. ‘Er is zoveel in de natuur wat je kunt gebruiken in de keuken of als pleister of muggenspray. Leg eens een madeliefje op je salade. Smaakvol, gezond en het ziet er ook nog eens mooi uit. Maar we zijn dit soort dingen helaas een beetje vergeten anno nu. Ik breng het graag weer terug onder de aandacht.’

Waar Jenny op doelt is dat er vroeger, in de tijd van onze oma’s, veel meer gebruik werd gemaakt van de wonderen der natuur. Tegenwoordig gaan we voor gemak en bestellen we voor veel geld superfoods in China. ‘Zo ontzettend zonde,’ gaat Jenny verder. ‘Ga de natuur in en pluk wat brandnetels. Ze werken onder andere bloedzuiverend, bloedstelpend, vocht afdrijvend en antiallergisch. Een soepje maken kost even tijd, maar nog altijd minder tijd dan wachten op dat pakketje uit China.’

Kookboek uit 1700

Overal waar ze komt, in binnen- en buitenland, neemt ze van alles uit de natuur mee. Thuis zoekt ze vervolgens uit wat het is en wat je ermee kunt. ‘Ik ben nog nooit ergens ziek van geworden, maar ik proef ook nooit iets voordat ik zeker weet dat het kan. De afgelopen tien jaar heb ik ongelooflijk veel gelezen en cursussen gedaan. Zo ben ik nu bezig in een boek uit 1700, toen de mensen echt alleen nog aten wat de natuur hen bood. Erg boeiende materie.’

Geen gif

Maar er is meer waar Jenny haar kennis vandaan haalt. Haar studieclub waar ze met een groep van 12 mensen elke maand bij elkaar komen en alles wat ze weten delen. Jenny: ‘We gaan samen op pad en net wanneer je denkt dat je alles weet, is er altijd weer iemand die iets nieuws heeft ontdekt. Schagen is ook een ontzettende fijne plek om dergelijke wandelingen te maken. De gemeente gebruikt namelijk geen gif en dat is, als je het mij vraagt, een zeer geruststellende gedachte.’

Zelf deelt Jenny haar kennis op haar beurt tijdens de (on)kruidenwandelingen die ze door Schagen organiseert. Ze wil hiermee mensen leren te kijken en te voelen. En leren om te plukken met respect. ‘Wat we onderweg tegenkomen, dat nemen we mee om er na afloop in mijn keuken soep of kruidenboter van te maken. Net wat we hebben geplukt. Op deze manier wordt het concreet en laat ik letterlijk de mogelijkheden zien.’

Een droom

Haar droom gaat nog een stap verder. Een stukje gemeentetuin die ze samen met anderen onderhoudt en die ze verbouwen tot een buurt theetuin. ‘De tuin wordt een plek waar we samenwerken. Een plek waar jong en oud samenkomen om te leren over de natuur. Waar we allerlei bloemen en planten verbouwen om er vervolgens bijvoorbeeld thee of jam van te maken die we samen opeten en drinken. Een plek dus waar voor mij alles en iedereen samenkomt.’