DEURNINGEN – Door het spelen in de eredivisie is VZV gewend aan lange busreizen. De terugreis van afgelopen dinsdagavond zal echter zwaar hebben aangevoeld. Tegen eerstedivisionist ACMAA/DSVD werd een matig optreden bestraft met een pak slaag, 37-25.

15.45 uur, vertrouwen tanken
De handbaldames van Maedilon/VZV vertrekken per bus richting Deurningen waar de ploeg het zal opnemen tegen ACMAA/DSVD. Inzet is een plek in de kwartfinale van het bekertoernooi. ,,Eerlijk gezegd is het niet de belangrijkste wedstrijd" vertelt Betty Plasmeijer. De ploeg maakt de lange reis echter niet om er vervolgens met de pet naar te gooien. ,,Het is een kans om aan het vertrouwen te werken" vervolgt de coach. De ploeg uit 't Veld vergaarde tot dusver vier punten in de eredivisie, en dus is het begrijpelijk dat de prioriteit bij de strijd tegen degradatie ligt.

16.30 uur, gemoedelijke sfeer
Onderweg worden er enkele speelsters opgepikt. De ploeg uit ‘t Veld is compleet en kan zich opmaken voor het vervolg van de trip. Onder een gemoedelijke sfeer gaat de rit naar Deurningen. Zo rust de ene speelster uit en zorgen andere speelsters met wat grappen voor de aangename heenreis.

19.00 uur, ‘Kom op’
Iets later dan gepland arriveren de dames bij sporthal ‘T Hoge Vonder’. ‘Kom op meiden’ klinkt het bij een van de speelsters, die haar teamgenoten extra motiveert. Terwijl de buschauffeur een parkeerplek zoekt, maakt VZV zich op voor het bekerduel.

Collectief falen
Na de reis van drieënhalf uur toonde VZV absoluut niet haar beste kant in het bekerduel met ACMAA/DSVD. De ploeg van Betty Plasmeijer kon de eerste tien minuten nog meedoen maar in het vervolg wist de thuisploeg een gat te slaan. Halverwege leidde de ploeg uit Deurningen met 17-9. Na afloop was de uitspraak ‘collectief halen’ de beste samenvatting, 37-25. ,,De eerste tien minuten waren goed. Daarna waren ze zoekende, en aan het twijfelen. Anders schiet je die ballen er gewoon in” zei een balende Plasmeijer na afloop.

De ploeg uit ‘T Veld had twee momenten waarin het ‘gif’ zichtbaar was. De laatste drie minuten voor rust leek de ploeg immers de draad op te pakken en wist de achterstand terug te brengen tot zeven punten. Een snoeiharde worp van Albertine Abube gaf daarnaast ook de indruk dat de ploeg zich niet zomaar gewonnen gaf. Toch was de opleving van korte duur. DSVD mag dan wel koploper zijn in de eerste divisie, toch had de ploeg van Plasmeijer meer kunnen en moeten laten zien.

Onoverbrugbaar
In het tweede bedrijf kon DSVD gemakkelijk doorgaan met het vergroten van de voorsprong. Waar VZV vele kansen mistte, scoorde de thuisploeg bijna iedere aanval. Het zorgde ervoor dat de wedstrijd twintig minuten voor tijd al gespeeld leek. De 26-11 achterstand gaf het verschil aan en alleen een wonder kon de bezoekers nog terug in de wedstrijd brengen. Dat bleef echter uit en tien minuten voor tijd werd duidelijk dat de spanning niet meer zou terugkomen, al had VZV daarvoor ook niet laten blijken dat het reëel was om een ‘comeback’ te verwachten.

In de laatste drie minuten kon VZV het ‘gif’ voor de tweede keer laten zien ende achterstand terugbrengen tot twaalf punten. De nederlaag was echter groot. Na afloop lachte Betty Plasmeijer als een boer met kiespijn. ,,Het gif was er twee keer drie minuten. En dat is te kort” zei de coach. ,,We hebben bewezen dat als we ons aan de afspraken hielden, er doelpunten uit voort kwamen. Op het moment dat we gingen rommelen en we ons niet aan onze afspraken hielden werden het eilandjes, en dus chaos”.

De momenten waarin VZV met passie speelde leverde doelpunten op. ,,Ze moeten beseffen dat als iets lukt dat ze daar mee door moeten gaan. Dat is de les die we hebben gehad vandaag. Vertrouwen hebben in wat je doet, en waar je rendement uit haalt doorzetten” vervolgt Plasmeijer, die niet zozeer rouwig was over het feit dat het bekeravontuur er op zit. ,,Het is een extra belasting, en ondergeschikt aan de competitie waarin we wedstrijden moeten winnen. Het is wel balen dat je als eredivisionist verliest van een ploeg uit de eerste divisie. Zij waren gretiger en feller”.

Omslag
De missie voor deze bekerwedstrijd, zelfvertrouwen tanken, is niet geslaagd. Toch kan het duel zorgen voor een ommekeer. ,,Je wilt dat er een omslag punt komt. Het bewijs is geleverd dat ze op een andere manier moeten handballen”.

Want waar het bekeravontuur is afgelopen, heeft de ploeg nog wel degelijk iets om voor te spelen. In de competitie moet de ploeg wedstrijden winnen om met een voorsprong de nacompetitie in te gaan. Plasmeijer: ,,Tegen de top (Dalfsen, VOC en Quintus) hebben we goed gespeeld en mooi handbal laten zien. Maar als het echt moet dan komt het er niet uit”.

Ook deze fikse klap kan leiden tot het zo gewenste kantelpunt. ,,Je wordt sterker van een verliespartij, al voelt het wel lekkerder als je wint”.

22.30 uur, knop omgezet
In de bus heeft VZV de knop omgezet. Zo nu en dan praat de ploeg over het teleurstellend verlopen duel, maar de ploeg beseft dat het vizier weer op de komende weken moet. Daarin gaat het komende zaterdag op bezoek bij Venlo. Het doel? Drie punten en een geweldige terugreis.